In situ bodemonderzoek

Naast laboratoriumonderzoek bestaan er verschillende proeven die op een te bebouwen terrein worden uitgevoerd. Het meest bekende onderzoek is het sonderen. Maar naast het sonderen worden ook de SPT, de Vane proef en de plaatproef toegepast. De SPT-test is een wijze van onderzoek dat vooral in het buitenland wordt toegepast. Wordt bij het sonderen als het ware een proefpaal de grond ingedrukt, bij een SPT-test wordt een proefpaaltje de grond in geslagen. Alhoewel de SPT-testen zijn gestandaardiseerd, bestaan er toch zeer grote verschillen in de gebruikte apparatuur en daarmee in de resultaten.

Plaatproeven en samendrukkingsproeven worden gebruikt om inzicht te krijgen in de samendrukking en zetting van de ondergrond onder grote belastingen. Bij een plaatproef wordt bijvoorbeeld een plaat op het maaiveld belast. Tijdens het belasten worden de zettingen van de plaat en het maaiveld gemeten. Door de belasting toe- en weer af te laten nemen wordt het zettinggedrag van de grond gemeten. Dit heeft belangrijke voordelen ten opzicht van een samendrukkingproef in het laboratorium. In het laboratorium wordt slechts een klein testmonster beproefd, waarvan de kwaliteit (ongeroerd, of toch een beetje geroerd monster?) onduidelijk is. In het veld wordt het gedrag van de totale grond gemeten.
​
De sondering wordt zo vaak toegepast; dit is de standaard methode van bodemonderzoek in Nederland. Bij het sonderen wordt een kleine conus de grond ingeduwd, terwijl de weerstand die de conus ondervindt wordt gemeten. Door een sondeergrafiek te maken van de gemeten weerstand als functie van de diepte, wordt inzicht in de bodemopbouw verkregen. Uit de sondeergrafiek kan een in geotechniek gespecialiseerde deskundige veel aflezen. De bodemopbouw (wanneer ook de plaatselijke kleef met bijbehorend kleefgetal is gemeten), de samendrukbare lagen, die diepte en dikte van de draagkundige lagen.