Heimutsen

De heimuts is een buffer tussen de paalkop en het valgewicht, dat als doel heeft de paalkop te beschermen tegen de grote impact van het heiblok.

Een zo gelijkmatig mogelijke verdeling van de druk van valblok of slagstuk op muts en paal eist een perfecte drukverdelende laag. In de dagelijkse praktijk volstaat men c.q. wordt dit bereikt door op de paalkop een zachthouten vulling aan te brengen. Deze vulling bestaat doorgaans uit twee of drie lagen droog vurenhout. Dit zogenaamde zachthout heeft een lage druksterkte en het resultaat is dan ook dat het door de herhaalde slagwerking in elkaar wordt gedrukt. De dikte kan dientengevolge afnemen van 130 à 190 mm tot 30 à 50 mm. Dan wordt het de hoogste tijd om een nieuwe vulling aan te brengen. Voor het in elkaar drukken van de zachthouten lagen is vanzelfsprekend energie nodig en die komt in mindering op die, welke aan de paal wordt afgegeven. Als de vulling volledig in elkaar is gedrukt, bereikt de zogenaamde veerconstante zijn hoogste waarde. Het resultaat is dat onder deze omstandigheden de piekspanningen in de paal maximaal zijn, als ook de trillingen van de muts.

De meest gangbare heimutsen hebben een massa van 280 of 530 kg. Deze stalen massa tussen heiprop en vulling, die beide als veer werken, komt bij elke heislag in trilling. De heislag duurt 5 tot 10 milliseconden, maar de spanningswisselingen in de muts belopen 1 tot 3 milliseconden. De grootte van de uitslag van het mutslichaam is afhankelijk van de massa ervan. De frequentie wordt vrijwel helemaal bepaald door de grootte van de veer constanten van slagprop en vulling.