Voordat er palen kunnen worden geheid, wordt bepaald hoeveel palen van welke diameter en van welke lengte er moeten worden toegepast. Het berekenen van hoeveel een paal van een bepaalde afmeting kan dragen is een klus voor de grondmechanisch adviseur. In samenspraak met de constructeur van het project komen ze gezamenlijk tot een funderingsplan, een palenplan.
Voordat er palen kunnen worden geheid, wordt bepaald hoeveel palen van welke diameter en van welke lengte er moeten worden toegepast. Het berekenen van hoeveel een paal van een bepaalde afmeting kan dragen is een klus voor de grondmechanisch adviseur. In samenspraak met de constructeur van het project komen ze gezamenlijk tot een funderingsplan, een palenplan.
Met een bodem die grote verscheidenheid toont en draagkrachtige lagen die zich in het algemeen diep onder het maaiveld bevinden, is voorafgaand geotechnisch onderzoek een must. Immers, om het draagvermogen van de bodem te kunnen bepalen, zijn gegevens omtrent de minerale samenstelling en omtrent de mechanische eigenschappen noodzakelijk. Bij het bodemonderzoek wordt standaard de sondeertechniek toegepast: een minipaaltje met een geïnstrumenteerd einde, de sondeerconus, wordt de grond in geduwd. De conus meet weerstand aan de punt en langs de schacht van de conus. De weerstand die de conus onderweg ondervindt, is een maat voor het draagvermogen.
Uitvoeren bodemonderzoek
De grondmechanisch adviseur kan op basis van de sonderingen berekeningen wat het draagvermogen van een paal, met een bepaalde diameter en lengte, zal zijn. Naast de draagkracht houdt de grondmechanisch adviseur ook rekening met zettingen, grondwaterstand, enzovoort. Hij maakt een geotechnisch funderingsadvies.
Voor de paalberekening, het berekenen van het draagvermogen van een paal, wordt in Nederland de methode Koppejan toegepast. Het was Ir. Koppejan die in de jaren veertig van de vorige eeuw een rekenmethode opstelde, die tot op heden nog steeds wordt gebruikt. Als basis dient de sondering voor de berekening. De methode gaat uit dat het puntdraagvermogen wordt bepaald door niet alleen de draagkracht net onder de paalpunt, maar daar ook een aantal paaldiameters onder en boven. De methode wordt volop toegepast en is vele keren gevalideerd. Een geheide paal ontleent zijn draagvermogen aan de weerstand aan de punt en de kleef aan de schacht van de paal. De combinatie van deze twee bijdragen leidt tot het draagvermogen van de heipaal. Wanneer de paal door slappe lagen heen moet, dan kan de kleef over en deel van de paal zelfs ongunstig werken, dit noemt men negatieve kleef.
Wanneer de bovenbouw een bepaalde gewicht heeft, dat door de fundering moet worden gedragen, dan is het duidelijk dat alle palen tezamen dat gewicht moet kunnen dragen. De plaats van de palen wordt op tekening vastgelegd. Deze tekening noemt men een palenplan. Daarop staat het type paal, de schachtafmeting en de lengte. En of de paal verticaal of onder een hoek moet worden geheid, de gewenste paalpuntdiepte, enzovoort.